Art For A Wounded Planet
Larnaka Municipal Gallery, Autumn 2024
How do we reflect on a world that is already forgetting?
As you enter the gallery, for the exhibition Art for a Wounded Planet, youwill stand in front of a painting entitled The World Forgetting, by theWorld Forgot. It is by Danae Patsalou, 75 years separate her from one ofCyprus most recognised artists Costas Economou, whose landscapes are imbuedwith a passion for the rural.
Καθώς μπαίνετε στη πινακοθήκη για την έκθεση Τέχνη για ένα Πληγωμένο Πλανήτη θα σταθείτε μπροστά από ένα πίνακα με τίτλο Ο κόσμος που ξεχνά, από ένα κόσμο που ξέχασε. Είναι της Δανάης Πάτσαλου, εβδομήντα πέντε χρόνια την χωρίζουν από ένα από τους πιο αναγνωρισμένους ζωγράφους της Κύπρου, τον Κώστα Οικονόμου, του οποίου τα τοπία είναι εμποτισμένα με ένα πάθος για την ύπαιθρο.
Twelve intergenerational artists from Cyprus and Europe ask you to consider the land, skies and oceans that have been taken so much for granted in the Anthropocene epoch. Here artists provide a space for the reimagining of a world, that both warns and respects its resources on a global scale. You will move through the galleries and you will encounter various installations.
Δώδεκα διαγενεακοί καλλιτέχνες από την Κύπρο και την Ευρώπη σας ζητούν να σκεφτείτε τη γη, τους ουρανούς και τους ωκεανούς, πράγματα που θεωρήσαμε τόσο πολύ δεδομένα στην Ανθρωποκένο εποχή. Εδώ οι καλλιτέχνες δημιουργούν ένα χώρο για να ξαναφανταστούμε ένα κόσμο που προειδοποιεί και σέβεται τους πόρους του σε ένα πλανητικό επίπεδο.
For example, the fiberglass/resin sculptures of Kyriakos Kallis raise questions as to what constitutes power and Yioula Hatzigeorgiou uses ash remnants of unknown landscapes.
Για παράδειγμα, τα αγάλματα από υαλοβάμβακα και ρητίνη του Κυριάκου Καλλή θέτουν ερωτήματα για το τι συνιστά την εξουσία και η Γιούλα Χατζηγεωργίου χρησιμοποιεί άγνωστα τοπία από στάχτη και τσιμέντο.
Andria Zachariou follows the soil traces of her family house in Karpassia and close by is a coloured pen drawing referencing consumerist culture by Jasmin Rapti. Sumer Erek’s Brittle Lemons Collective are memorialized as the dead citrus trees of Karavas.
Η Άντρια Ζαχαρίου ακολουθεί τα χωματένια αχνάρια του πατρικού της στη Καρπασία, ενώ δίπλα βρίσκεται ένα σχέδιο με χρωματιστά πενάκια της Γιασεμί Ράπτου με αναφορές στον καταναλωτικό μας πολιτισμό. Η εγκατάσταση Brittle Lemons Collective του Σούμερ Έρεκ μνημονεύει τις πεθαμένες πορτοκαλιές του Καραβά.
Evgenia Vasiloude constructs fragile but powerful earthscapes by stitching found/old cloths suspended from the sky and Janis Jefferies has made three wall pieces dyed, digitally printed blue/ grey ‘oceanic’ manipulated images on linen.
Η Ευγενία Βασιλούδη δομεί εύθραυστα αλλά έντονα γεοτοπία συρράβοντας παλιά/έτοιμα υφάσματα που κρέμονται από τον ουρανό και η Janis Jeffries δημιούργησε τρία επιτοίχια, βαμμένα, επεξεργασμένα ψηφιακά, γαλάζια / γκρίζα, «ωκεανικά» έργα σε λινό.
Andreas Savva in The End Has Already Happened, conjures a mushroom cloud made of plastic tape whilst Christoph Brünggel sound work is generated by tiny solar panels.
Ο Αντρέας Σάββα με το έργο Το Τέλος Έχει Ήδη Συμβεί πλάθει ένα σύννεφο – μανιτάρι από πλαστική ταινία, ενώ η ηχητική εγκατάσταση του Christoph Brünggel τροφοδοτείται από μικροσκοπικά φωτοβολταϊκά.
The title of Yiannos’ Economou multi-channel video installation Therianthropes evokes the integration of animal and human identities.
Ο τίτλος της πολυκάναλης βίντεο εγκατάστασης του Γιάννου Οικονόμου Θηριάνθρωποι παραπέμπει στην αφομοίωση της ανθρώπινης και φυσικής ταυτότητας.
Sotto Vocce Contemporary Arts Ltd
© 2023 Your brand name
